دوستی (فریدون مشیری)

 سلام دوستان عزیز
از چند روز پیش داشتم دنبال یه شعر برای پست جدیدم میگشتم اما بنا به هر دلیلی سوژه مورد نظرم رو پیدا نمیکردم تا اینکه دیروز یک نفر به اسم سهیل برام یه نظر گذاشته بود و چند بیتی از این شعر بسیار زیبا رو برام نوشته بودوقتی شعر رو خوندم خیلی به دلم نشست و بالاخره به سوژه مورد نظرم رسیدم به این میگن قانون جذب
کامل این شعر بسیار زیبا رو برای شما دوستان عزیزم در ادامه مطلب قرار دادم. امیدوارم با خوندنش لذت ببرید

              

 
دوستی

دل من دیر زمانی است که می پندارد
دوستی نیز گلی است مثل نیلوفر و ناز
ساقه ی ترد و ظریفی دارد
بی گمان سنگدل است آنکه روا می دارد
جان این ساقه ی نازک را دانسته بیازارد
در زمینی که ضمیر من و توست
از نخستین دیدار
هر سخن ، هر رفتار
دانه هایی است که می افشانیم
برگ و باری است که می رویانیم
آب و خورشید و نسیمش مهر است
گر بدان گونه که بایست به بار آید
زندگی را به دل انگیزترین چهره بیاراید
آنچنان با تو درآمیزد این روح لطیف
که تمنای وجودت همه او باشد و بس
بی نیازت سازد از همه چیز و همه کس
 زندگی گرمی دل های به هم پیوسته است
تا در آن دوست نباشد همه درها بسته است
در ضمیرت اگر این گل ندمیدست هنوز
عطر جان پرور عشق
گر به صحرای نهادت نوزیدست هنوز
دانه ها را باید از نو کاشت
آب و خورشید و نسیمش را از مایه ی جان
خرج می باید کرد
رنج می باید برد
دوست می باید داشت

با نگاهی که در آن شوق برآرد فریاد
با سلامی که در آن نور ببارد لبخند
دست یکدیگر را بفشاریم به مهر
جان دل هامان را مالامال از یاری ، غمخواری
بسپاریم به هم
بسراییم به آواز بلند
شادی روی تو ای دیده به دیدار تو شاد
باغ جانت همه وقت از اثرصحبت دوست
تازه ، عطر افشان ، گلباران باد.

دوستان عزیز از شعرهایی که دوست دارید برام بنویسید